توانمندی‌های ارتش کره شمالی در چه حد است؟

باشگاه خبرنگاران جوان: کره‌شمالی، با وسعت 120 هزار و 538 کیلومتر مربع و جمعیت بالغ بر 24 میلیون نفر، یکی از کشورهای منطقه شرق آسیا است. کره شمالی، بیش از 3800 کیلومتر مرز مشترک آبی و خاکی با همسایگان خود دارد و مهم‌ترین همسایه این کشور، کره‌جنوبی است. "سئول" و "پیونگ یانگ"، از دهه 50 میلادی، مشکلات گسترده‌ای با یکدیگر داشته‌اند و همین موضوع، سبب درگیر‌ی‌های کوچک و بزرگی بین دو کشور شده است. از سوی دیگر، ارتش کره‌شمالی، یکی از قدرت‌های بزرگ قاره آسیا و بخصوص منطقه شرق این قاره است ؛ به نحوی که سایت "گلوبال فایر پاور"، این کشور را بیست و پنجمین قدرت بزرگ نظامی دنیا معرفی می‌کند. بر اساس آمار پایگاه قدرت آتش جهانی(GFP) نیز نیروهای زمینی، دریایی و هوایی کره‌شمالی، دارای تجهیزات گوناگونی هستند. نیروی زمینی ارتش کره شمالی همانطور که گفته شد، کره شمالی بیش از 24 میلیون نفر جمعیت داشته و ارتش این کشور نیز 700 هزار نفر نیروی انسانیِ آماده رزم در اختیار دارد. همچنین 450 هزار نفر هم به عنوان "نیروی ذخیره"، آماده انجام عملیات هستند. ارتش کره شمالی، همچنین از 4 هزار و 200 دستگاه تانک، 2 هزار و 250 قبضه سلاح خودکِششی، 4 هزار و 300 عراده انواع توپ جنگی و 2 هزار و 400 فروند انواع موشک سطح به سطح، زمین به هوا و دریا پایه بهره‌مند است. مهم‌ترین موشک‌های کره شمالی، "موسودان" با برد بیش از 2500 مایل و "تائپودونگ 1و2 " به ترتیب با بردهای 4 هزار و 210 و 6 هزار و 210 مایل هستند که کارشناسان نظامی معتقدند؛ موشک تائپودونگ، هم‌اکنون با ارتقاء سیستم، بردی بیش از 10 هزار کیلومتر دارد. نیروی هوایی ارتش کره شمالی نیروی هوایی ارتش کره شمالی در سال‌های اخیر، آنطور که نیروی زمینی و یگان‌های موشکی این کشور مطرح کرده‌اند، عملکرد خاصی نداشته؛ اما در عین حال، دارای ادوات پیشرفته‌ای است. نیروی هوایی ارتش کره شمالی، با 452 فروند جنگنده، 100 فروند هواپیمای ترابری، 169 فروند هواپیمای آموزشی و 220 فروند انواع هلیکوپتر، یکی از قدرت‌های هوایی برتر در منطقه شرق آسیاست. نیروی دریایی ارتش کره شمالی وبگاه "گلوبال فایرپاور"، بر اساس معیار توان نظامی، به نیروی دریایی ارتش کره شمالی، امتیاز 967 را اختصاص داده است. نیروی دریایی این کشور، دارای 3 فروند ناوچه، 70 فروند زیردریایی، 23 مین جنگی (دریایی) و 211 هواناو است. باید افزود که عمده قدرت کره‌شمالی در حوزه دریا، متمرکز بر شناورهای زیرسطح این کشور است. در ماه‌های اخیر، "پیونگ یانگ" بارها موشک‌های سطح به سطح دریا پایه را از زیرسطحی‌های خود به اهدافی در دریای ژاپن شلیک کرده است. برخی تحلیلگران معتقدند که قدرت نظامی کره‌شمالی، بر اساس "اصل حفظ بقای پیونگ یانگ" که اصلی‌ترین راهبرد دفاعی، نظامی در این کشور است، افزایش خواهد یافت. "اسماعیل بشیری" تحلیل‌گر مسائل شبه جزیره کره، در گفت‌وگو با خبرنگار دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره قدرت نظامی و اتمی کره‌شمالی می‌گوید: کره شمالی، یک قدرت بزرگ هسته‌ای نیست؛ اما دارای یک دولت است. وی افزود: بعد از جنگ جهانی دوم، کره‌شمالی و جنوبی وارد یک جنگ مرگبار شدند که جغرافیای این دو کشور را مشخص کرد. این تحلیل‌گر مسائل کره، با اشاره به نوع اداره حکومت در کره‌شمالی گفت: مرم این کشور حق ندارند با هیچ خبرنگار خارجی صحبت کنند و اگر این کار را انجام دهند؛ حاکمیت‌، آن‌ها را به اردوگاه کار اجباری می‌برد. بشیری تصریح کرد: "پیونگ‌یانگ" برای بقای خود و افزایش بازدارندگی در مقابل کشورهای همجوار، تلاش می‌کند تا به تسلیحات جدید و مدرن دست یابد؛ زیرا برخی تسلیحات کره‌شمالی، قدیمی هستند و عمرشان به دهه‌های قبل باز می‌گردد. وی درباره اینکه آیا ارتش کره‌شمالی توانایی مقابله با امپریالیسم را دارد یا خیر، گفت: این موضوع را باید از مردم کره‌شمالی پرسید؛ در حقیقت باید از آن ها سوال کرد ایا از چیزی که در کره‌شمالی بر آن‌ها می‌گذرد راضی هستند یا خیر؟ بشیری عنوان داشت: موشک‌های دوربردی که در اختیار کره‌شمالی است، نمی‌تواند یک بازدارندگی کامل برای "پیونگ‌یانگ" ایجاد کند؛ چراکه همزمان، سامانه‌های موشکی آمریکا توسعه می‌یابد. ایالات متحده آمریکا، کره‌شمالی را تا حد قطحی تحریم کرده اما این کشور توانسته با تقویت خود در حوزه نظامی، به تهدیدات امپریالیسم پاسخ دهد. لازم به ذکر است؛ بودجه نظامی کره‌شمالی، 7 میلیارد و 500 میلیون دلار است که با محاسبه هر دلار(پایه) 3 هزار تومان، به این نتیجه می‌رسیم که بنابر واحد رسمی پول ایران، بودجه نظامی پیونگ یانگ، 22 هزار و 500 میلیارد تومان است. بودجه نظامی مذکور، به ویژه با توجه به اینکه کره‌شمالی وسعت کمی دارد، قابل توجه است. کره‌شمالی، 6 میلیارد دلار ذخایر ارز و طلا دارد که البته در این حوزه، قدرت چندان بزرگی به حساب نمی‌آید؛ اما پیونگ‌یانگ سعی کرده با تمرکز بر قدرت نظامی‌اش، ارتشی قدرتمند را در منطقه شرق آسیا ایجاد کند.