سرویس بینالملل فردا؛ مهدی خلسه: شانزدهمین سالگرد حادثه تروریستی ۱۱ سپتامبر هم سپری شد. درباره فرصتهایی که برای تروریسم دولتی و غیر دولتی بعد از این واقعه روی داد، باید گفت: ۱ - جرج بوش بعد از حادثه ۱۱ سپتامبر در چندین سخنرانی خود از فاجعه ۱۱ سپتامبر به عنوان یک «فرصت» یاد کرد. او در سخنرانی ۲۰ سپتامبر، یعنی تنها ۹ روز پس از حادثه ۱۱ سپتامبر گفت: من از پشت اشکهایم یک فرصت میبینم. کاندولیزا رایس، مشاور امنیت ملی آمریکا در آوریل سال ۲۰۰۲ اعلام کرد: اگر فروپاشی شوروی و حادثه ۱۱ سپتامبر موجب تغییر بزرگ در سیاست بینالملل شده باشند، این به معنی به وجود آمدن دورهای از خطرات جدی نیست، بلکه یک «فرصت» بزرگ است که باید به زودی آمریکا و متحدانش، قاطعانه برای کسب منافع از فرصتهای جدید اقدام کنند. رایس در دوره دوم ریاست جمهوری جرج بوش، به عنوان وزیر خارجه بوش انتخاب شد. ۲ - طبق گزارش رسانهها در ۲۸ نوامبر سال ۲۰۰۲، تروریستهای القاعده هتلی را در کنیا منفجر کردند که طی این اقدام تروریستی ۱۳ نفر از جمله ۲ برادر ۱۲ و ۱۳ ساله فلسطینی به قتل رسیدند. بعد از این واقعه، بنیامنین نتانیاهو در دسامبر سال ۲۰۰۲، وقتی که
هنوز وزیر خارجه رژیم صهیونیستی بود، اعلام کرد که این حادثه به عنوان تایید سخن ماست که معتقدیم غرب و اسرائیل با یک دشمن واحد میجنگند. نتانیاهو تصریح کرد که این حادثه به اسرائیل یک «فرصت» طلایی برای تقویت روابط استراتژیک خود با آمریکا و سایر کشورهای غربی داده است. ۳ - اسامه بن لادن بعد از حملات وحشیانه نیروهای آمریکایی به عراق در دسامبر سال ۲۰۰۴ گفت: هدف قرار دادن عراق در ابعاد اقتصادی و نظامی که تلفات زیادی تاکنون داشته است، یک «فرصت» طلایی و استثنائی است. این فرصت را هدر ندهید تا مبادا بعد از آن پشیمان شوید.
۴ - این نقلقولها را جان شواز همکار سابق مایکل مور مستندساز معروف آمریکایی و پژوهشگر فیلمهای او نگاشته است. شواز در سال ۲۰۰۳ روی مبلغ ۱۰۰۰ دلار بابت اینکه هیچ سلاح کشتار جمعی در عراق وجود ندارد، شرطبندی کرده بود. ۵ - اکنون در شانزدهمین سالگرد ۱۱ سپتامبر دیگر مشخص شده است که هم شرطبندی شواز به نفع او بود و هم اینکه آمریکا، اسرائیل و القاعده هرکدام دقیقاً به دنبال «فرصت»های خود بودهاند. به خاک و خون کشیدن افغانستان و عراق توسط دولت آمریکا، بیآنکه القاعده و طالبان را از بین ببرد. ادامه حیات و فتنهانگیزیهای رژیم صهیونیستی در تمام سالهایی که مردم ساکن کشورهای عربی نوعاً به دنبال پوستاندازی میان حاکمان خود بودهاند و کاشت بذر نحس جهادیگری از نوع تکفیری در عراق، سوریه و سایر بلاد اسلامی توسط دوستان و شاگردان اسامه بن لادن و برداشت میوه اسلامهراسی در آمریکا و اروپا با اقدامات تروریستی القاعده، محصول پرداختن به «فرصت» هایی بود که عاملان جنایت ۱۱ سپتامبر و جنایتهای پس از ۱۱ سپتامبر به سراغش رفتند.
دیدگاه تان را بنویسید