کد خبر : 9462 / /
/

حواشی فوتبال| حواشی بازیکنان فوتبال| حاشیه ورزشی

محمدعلی کریمی پاشاکی (متولد ۱۷ آبان ۱۳۵۷) مشهور به علی کریمی، بازیکن بازنشسته و مربی فوتبال ایرانی است.

علی کریمی پاشاکی، معروف به علی کریمی، در ۱۷ آبان ۱۳۵۷ در کرج متولد شد. علی کریمی فرزند سوم خانواده‌ای از شمال کشور و از اهالی شهر لاهیجان می‌باشد. علی کریمی مربی فوتبال ایرانی است. علی کریمی تحصیلات خود را با دریافت مدرک دیپلم پایان می‌دهد. علی کریمی عکس زیر را به تازگی در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده است. 

علی کریمی

علی کریم و شروع زندگی

 

محمدعلی کریمی پاشاکی (متولد ۱۷ آبان ۱۳۵۷) مشهور به علی کریمی، بازیکن بازنشسته و مربی فوتبال ایرانی است. پدر علی کریمی، ولی‌الله کریمی، در جوانی در استان گیلان بازیکن فوتبال بوده و مادرش خانه‌دار است. خانواده او اهل روستای پاشاکی از توابع سیاهکل هستند. علی کریمی ۳ برادر و یک خواهر دارد. فرشید، برادر بزرگترش همانند وی به فوتبال روی آورد و مدتی با او هم‌بازی بود. کریمی گفته‌ است که در کودکی هوادار پرسپولیس بوده‌ است و در زمانی که با پدرش برای دیدن بازی‌های این تیم به ورزشگاه آزادی تهران می‌رفته، آرزو می‌کرده روزی برای این تیم بازی کند.

علی کریمی

تا سوم راهنمایی، دانش‌آموز ممتازی بوده‌ است اما در دوران دبیرستان با افت تحصیلی مواجه می‌شود.

سرانجام تحصیلات خود را با دریافت مدرک دیپلم پایان می‌دهد و پس از آن روی فوتبال تمرکز می‌کند.

فعالیت مورد علاقه‌اش والیبال ساحلی است و در کرج پیتزا فروشی دارد.

ازدواج علی کریمی 

علی کریمی در سال ۱۳۷۸ و در سن ۲۰ سالگی ازدواج کرد و دو فرزند پسر به نام‌های هاوش و هیرسا دارد.

علی کریمی ازدواج زودهنگام خود را از دلایل موفقیتش می‌داند و در مورد این که فرزندانش مانند او

بازیکن فوتبال شوند ابراز علاقه کرده‌ است، اما گفته‌ است آن‌ها را به فوتبال بازی‌کردن مجبور نمی‌کند و ترجیح می‌دهد آن‌ها را در انتخاب آینده خود آزاد بگذارد.

علی کریمی

علی کریمی

علی کریمی

فوتبال باشگاهی علی کریمی

سابقه بازی در باشگاه‌های نفت تهران، فتح تهران، سایپا تهران، پرسپولیس، الاهلی امارات، القطر

قطر، السیلیه قطر، بایرن مونیخ، استیل آذین و شالکه آلمان را در کارنامه فوتبال خود دارد. او فوتبال

خود را از نوجوانان نفت تهران شروع کرد، سپس به نوجوانان سایپا پیوست و بعد از آن به فتح تهران

منتقل شد و از آن جا بود که به جمع سرخ‌پوشان پایتخت اضافه شد. علی کریمی توانست در سالهای ۱۳۷۸ و ۱۳۷۹ لیگ آزادگان را فتح کند.

علی کریمی

فوتبال ملی علی کریمی

علی کریمی از سال ۱۳۷۷ وارد تیم ملی فوتبال ایران شد. او در دوران ملی خود حضور پیوسته‌ای

داشته و در ۳ دوره جام ملت‌های آسیا «۲۰۰۰، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۷»، یک دوره بازی‌های آسیایی

«۱۹۹۸» برای ایران بازی کرده‌ است. وی در ۴ دوره انتخابی جام جهانی «۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰

و ۲۰۱۴» مجموعاً در ۳۶ بازی به میدان رفته‌ است و ۲ بار در راه‌یابی ایران به جام جهانی «۲۰۰۶

و ۲۰۱۴» مشارکت داشته‌ است که در یک دوره جام جهانی «۲۰۰۶» حضور داشت و ۲ بازی انجام

داد. او اولین بازی ملی خود را در سال ۱۳۷۷ برابر تیم ملی کویت انجام داد.

او در مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ نیز از بازیکنان تیم ملی ایران بود و توانست در بازی مقابل گوآم

پنج گل به ثمر برساند. علی کریمی در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ با زدن ۵ گل آقای گل مشترک

مسابقات شد. ایران در این مسابقات پس از ژاپن و چین سوم شد و هتریک علی کریمی در بازی

با کره جنوبی در یک چهارم نهایی نقش مهمی در این موفقیت ایران داشت. او در همان سال

بهترین بازیکن سال فوتبال آسیا شناخته شد و قهرمانی بازی‌های غرب آسیا را نیز به همراه

تیم ملی کسب کرد. کریمی در جام جهانی ۲۰۰۶ نمایش ضعیفی داشت که به مصدومیت طولانی مدت او مربوط می شد. در اکتبر ۲۰۰۸ در حالی که علی دایی او را به تیم ملی دعوت کرده بود، کناره‌گیری خود را از فوتبال ملی اعلام کرد.

مربیان علی کریمی در تیم ملی ایران

علی کریمی تحت نظر مربیان مختلف تیم ملی ایران مانند پورحیدری، طالبی، بلاژوویچ، ایوانکوویچ، قلعه‌نویی، دایی، قطبی و کی روش در تیم ملی بازی کرده‌است. کریمی با ۱۲۷ بازی پس از علی دایی و جواد نکونام، از لحاظ تعداد بازی ملی سومین بازیکن تاریخ تیم ملی فوتبال ایران به‌شمار می‌رود. او همچنین ۳۸ گل ملی به‌ثمر رسانده‌است که از این حیث نیز پس از علی دایی و کریم باقری نفر سوم محسوب می‌شود. نکونام با ۱ گل کمتر در جای چهارم در تعقیب کریمی است.

علی کریمی

پیوستن علی کریمی به تیم آلمانی

علی کریمی روز ۳ مه سال ۲۰۰۵ بنا به گزارش وب گاه رسمی باشگاه بایرن مونیخ به این تیم آلمانی پیوست. کریمی خیلی زود توانست در جمع نامداران این باشگاه نظیر میشاییل بالاک، سباستین دایسلر، مارتین دمیکلیس، مهمت شول و زی روبرتو برای خود جایگاهی ثابت دست و پا کند، به طوری که برخی از این بازیکنان نیمکت نشین شدند. طبق یکی از بندهای قرارداد کریمی و بایرن مونیخ، پس از ۱۲ بازی این قرارداد به طور خودکار تمدید می‌شد که در بازی با هامبورگ این اتفاق افتاد، اما در همین بازی وی متأسفانه مصدوم شد، به طوری که نتوانست در بازیهای جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان در اندازه‌های واقعی خود ظاهر شود. کریمی همچنین از جمله بازیکنان ایرانی محسوب می‌شود که در لیگ قهرمانان اروپا بازی کرده‌ است و در مقابل سالزبورگ یک گل به ثمر رساند.

علی کریمی بعد از بایرن مونیخ به قطر رفت و برای تیم القطر بازی کرد اما بازی‌های او مورد توجه کسی قرار نگرفت و وقتی او را به تیم نه چندان قوی السیلیه فرستادند او خواستار جدایی از تیم شد و به پرسپولیس بازگشت. او در اولین گلزنی خود توانست در شهرآورد تهران موفق به گلزنی شود و دو دقیقه بعد از ۱ بر صفر جلو افتادن استقلال بازی را به تساوی بکشاند. کریمی پنج روز بعد در بازی مقابل ابومسلم، هت تریک کرد ولی نتوانست جلوی شکست تیمش را بگیرد و بازی در پایان با شکست ۴-۳ پرسپولیس به پایان رسید. علی کریمی در سال ۱۳۸۸ به سبب عدم تمایل مدیران باشگاه پرسپولیس برای تمدید قرارداد با وی، این باشگاه را ترک کرد و به استیل آذین پیوست.

وی در فصل« ۸۷-۸۸ » لیگ برتر ۱۴ گل به ثمر رساند و با دریافت ۹ کارت زرد و ۳ کارت قرمز خشن‌ترین بازیکن در لیگ برتر نهم شناخته شد. علی کریمی با عقد قرارداد ۵ ماهه به شالکه۰۴ آلمان پیوست و با شماره ۱۰ وارد میدان مسابقه شد. او به خاطر نیمکت نشینی و دقایق کم حضور در زمین ناراضی بود. سپس طبق صحبتش مبنی بر سر رفتن حوصله اش در آلمان به تهران بازگشت. او بالآخره در سال ۱۳۹۰ بعد از صحبت با حبیب کاشانی با عقد قرار دادی به پرسپولیس بازگشت و به دوران حضورش در آلمان پایان داد.

علی کریمی

باشگاه های ورزشی علی کریمی

پرسپولیس

فتح تهران

الاهلی امارات

بایرن مونیخ

القطر

السیلیه

پرسپولیس

استیل‌آذین

شالکه ۰۴

تراکتورسازی

افتخارات ورزشی علی کریمی

افتخارات باشگاهی

نفت تهران

– مسابقات نوجوانان تهران: قهرمانی

فتح تهران

– مسابقات امیدهای تهران: قهرمانی

پرسپولیس

لیگ آزادگان

– قهرمانی (۲): ۷۸–۱۳۷۷، ۷۹–۱۳۷۸

– نایب‌قهرمانی (۱): ۸۰–۱۳۷۹

جام حذفی

– قهرمانی (۱): ۷۸–۱۳۷۷

جام باشگاه‌های آسیا

– مقام سوم (۲): ۷۹–۱۳۷۸، ۸۰–۱۳۷۹

الاهلی

لیگ برتر

– نایب قهرمان (۱): ۰۴–۲۰۰۳

جام حذفی

– قهرمانی (۲): ۰۲–۲۰۰۱، ۰۴–۲۰۰۳

بایرن مونیخ

بوندس‌لیگا

– قهرمانی (۱): ۰۶–۲۰۰۵

جام حذفی

– قهرمانی (۱): ۰۶–۲۰۰۵

جام اتحادیه (لیگا پوکال)

– نایب‌قهرمانی (۱): ۰۷–۲۰۰۶

شالکه ۰۴

جام حذفی

-۱۱–۲۰۱۰

تراکتورسازی

جام حذفی

– قهرمانی (۱): ۹۳–۱۳۹۲

ملی

بازی‌های آسیایی

– قهرمانی (۱): ۱۹۹۸

جام ملت‌های آسیا

– مقام سوم (۱): ۲۰۰۴

قهرمانی فوتبال غرب آسیا

– قهرمانی (۲): ۲۰۰۰، ۲۰۰۴

جام بین قاره‌ای آسیا-اقیانوسیه

– قهرمانی (۱): ۲۰۰۳

افتخارات فردی

بهترین بازیکن مسابقات فوتبال غرب آسیا ۲۰۰۰

بازیکن ماه آسیا: ژوئن ۲۰۰۰، اکتبر ۲۰۰۱، اکتبر ۲۰۰۳

بهترین بازیکن جام بین قاره‌ای آسیا-اقیانوسیه ۲۰۰۳

آقای گل لیگ برتر فوتبال امارات: ۲۰۰۴–۲۰۰۳

آقای گل جام ملت‌های آسیا: ۲۰۰۴

عضو تیم منتخب جام ملت‌های آسیا: ۲۰۰۴

بازیکن سال فوتبال آسیا: ۲۰۰۴، ۲۰۱۲ (نفر دوم)

گلزن‌ترین هافبک لیگ برتر ۸۹–۱۳۸۸ (نهمین دوره لیگ برتر) – ۱۴ گل

گلزن‌ترین هافبک لیگ برتر ۹۱–۱۳۹۰ (یازدهمین دوره لیگ برتر) – ۱۲ گل

دومین گلزن برتر تاریخ پرسپولیس در رقابت‌های آسیایی (جام باشگاه‌های آسیا و لیگ قهرمانان آسیا) – ۱۰ گل

ارسال نظر

خبرگزاری نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند. لطفا از نوشتن نظرات خود به لاتین (فینگیلیش ) خودداری نمایید توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت و منفی استفاده کنید.