روزنامه آرمان: رئیس انجمن احیای ارزشها با اشاره به پایین بودن سطح آگاهی درباره بیماری ایدز در کشور اظهار کرد: درصد زنان و همچنین مردانی که در جامعه ما از بیماری ایدز آگاهی دارند، به دلیل انگ و تابو بودن این موضوع، بسیار پایین است.
ما در انجمن احیای ارزشها تمرکز خود را بر آگاهیبخشی قرار دادهایم، چون این کار نیمی از درمان است. این در حالی است که آگاهی رسانی در این خصوص باید از سوی رسانههای جمعی مثل تلویزیون، رادیو، نشریات و مدارس انجام میشد. در دولتهای نهم و دهم کتابهایی درباره اچ آی وی/ ایدز نوشته شد و قرار بود در مدارس توزیع شود، اما خمیر شد تا کسی از آن حرف نزند! این کار اشتباه بزرگی بود. در صورتی که آموزشهای جنسی باید از سنین پایین شروع شود، اما متاسفانه این موضوع به غلط سیاه نمایی در جامعه تصور میشود. خسرو منصوریان ادامه داد: متاسفانه آموزشهای بسیاری از سایتها و شبکههای ماهوارهای مخرب است و از طرفی هم جوانان و نوجوانان این آموزشها را یکطرفه دریافت میکنند. به همین دلیل باید از مدارس ابتدایی شروع کنیم و با پدیدههای مختلف مثل ایدز آنان را آشنا کنیم.
او زنان جوان را آسیب پذیرتر از سایر گروهها در برابر ابتلا به این بیماری دانست و گفت: جوانی سن کم تجربهای و کم آگاهی است؛ بخصوص آنها که با احساسات و عواطف این دوره زندگی میکنند و بیشتر در معرض خطر قرار دارند. اصولا خانمها به دلیل فیزیک بدن خود و حساسیتشان برای جذب این ویروس آمادگی بیشتری دارند. منصوریان درباره این نگرانی که برخی مراکز درمانی اقدام به درمان این بیماران نکنند، نیز گفت: امروز وضعیت در این زمینه تا حد زیادی بهتراز قبل شده است. وقتی که آموزش لازم در جامعه برای زن و مرد وجود ندارد و جامعه نیز سنتی است، این مسائل نیز به وجود میآید. ما به مادران حامی سلامت که تحت پوشش این انجمن هستند، میگوییم وقتی به دندانپزشکی میروید، بگویید من با ایدز زندگی میکنم. این کار برای حفظ پزشک و بیماران است، ولی گاهی پزشک او را قبول نمیکند، البته نه همه پزشکان، ولی هنوز اکثریتی از آنان تا متوجه این موضوع میشوند، از پذیرش بیمار خودداری میکنند.
پزشک اطلاعات علمی لازم را در این مورد دارد و میداند که باید از دستکش استفاده کند، یا دندانپزشک عینک بزند واز وسایل یکبار مصرف استریل شده استفاده کند. اگر ما به بیمار میگوییم به دندانپزشک این موضوع را بگو، برای این است که او از عینک استفاده کند تا خونابه دهان بیمار که حاوی ویرس ایدز است، در چشمان او نپاشد و مبتلا نشود، ولی پزشک ترجیح میدهد با عدم پذیرش بیمار مشکل خود را حل کند؛ بنابراین فقط صورت مساله را پاک میکند. منصوریان همچنین اضافه کرد: ما فارغ از جنسیت، دین و نژاد به همه خدمات ارائه میکنیم. مبتلایان به ایدز از تبعیض است که میمیرند، نه از بیماری ایدز. وقتی زنان حامی سلامت (زنان مورد حمایت انجمن احیای ارزشها) متوجه میشوند که مبتلا به بیماری هستند و به دیگران نیز آن را خبر میدهند، شاهد رفتارهای تبعیض آمیزی با خود هستند. حتی ممکن است دیگران ظرف غذای خود را از او جدا کنند.
در صورتی که اگر کسی ایدز داشته باشد و با دیگری در یک ظرف غذا بخورد، بیماری به او منتقل نمیشود. منصوریان، زایمان طبیعی، شیردهی و تزریق با سرنگ مشترک و خالکوبی را از جمله راههای انتقال اچ آی وی/ایدز عنوان کرد و گفت: ما مادری داریم که با ایدز زندگی میکند، برای بچه سالم خود غذا درست میکند و برای اینکه دهانش نسوزد، اول غذا را در دهان خود میگذارد تا حرارت آن را بسنجد و بعد آن را به بچه میدهد. ولی آن کودک به بیماری مبتلا نمیشود. به گزارش ایسنا، او همچنین بیان کرد: در دوره پنجرهای ایدز، بیماری علائمی ندارد و قابل تشخیص نیست. چنانچه در این دوران فرد با کسی رابطه محافظت نشده برقرار کند، او نیز مبتلا میشود. بیماری نیز فقط با آزمایش مشخص میشود. طبق آمار وزارت بهداشت حدود ۳۰ تا ۳۴هزار نفر آزمایش دادهاند و وزارت بهداشت میداند که این تعداد مبتلا وجود دارد. اما تنها یکسوم از این تعداد، دارو دریافت میکنند. پیشبینی میشود، ۷۰ هزار نفر دیگر مبتلا هستند که نه خودشان میدانند و نه سیستم بهداشت و درمان. افراد در معرض خطری که آزمایش نمیدهند ۷۰ درصد موارد مبتلایان را تشکیل میدهند. تنها ۳۰ درصد از کسانی که
مبتلا شدهاند آزمایش دادهاند و فهمیدهاند ایدز دارند. البته این عدد خوشبینانه است.
دیدگاه تان را بنویسید