تحریمهایی که بیماران را میکشد
چه کسی پاسخگوی جان باختن بیماران ایرانی است
تحریم اقتصادی در زمانه کنونی جنگ است. این گزاره حداقل برای ما آنقدر عیان و آشکار است که نیازی به اثبات آن وجود نداشته باشد اما طرفهای غربی تحریمکننده همواره روی یک نکته تاکید داشتهاند. هم در میانه فراگیری کرونا و هم حالا که این بیماری فروکش کرده مدام اعلام میکنند «دارو» در فهرست تحریمها قرار ندارد! دروغ بیشرمانهای که مصداق آشکار فریبکاریاش را میتوان در بیشمار بیمار درگیر به چشم دید.
همین دیروز عضو مجمع عمومی کانون هموفیلی ایران با اشاره به دروغ بزرگ تحریم نبودن دارو برای بیماران ایران، عوارض متعدد و مستقیم تحریمها بر روند تامین دارو و درمان بیماران هموفیلی را تشریح کرده است. او گفته «مواردی داشتیم که بر اثر نبود دارو که مستقیما عاملش تحریم بود، بیماران هموفیلی فوت شدهاند و همچنین وقتی داروی بیمار هموفیلی کمتر از استاندارد در کشور وجود داشته باشد، بیماران معلول میشوند.» کشورهای غربی تنها به تحریم دارو بسنده نکردهاند و در کنار آن با ایجاد یک بازار موازی از این تحریم جنایتبار، جیب خود را پرپولتر میکنند. احمد قویدل در این رابطه میگوید: «قدرتهای بزرگ اقتصادی در جهان برخلاف چهرهای که از خودشان نشان میدهند، مبنی بر این که ما داریم کشوری را به هر دلیلی تحریم میکنیم اما در کنارش یک بازار موازی هم ایجاد کردند؛ یعنی تحریم نقابی است که یک قدرت جهانی از آن برای موضعگیریهای جانبدارانه به نفع خودش و با ادعاهای بشردوستانه استفاده میکند و در کنار این بازاری ایجاد میکند که کسبه تحریم در آن کار میکنند. در جهان کشورهای آمریکا و اروپاییها ضمن تحریم کشورهایی مانند ایران اعلام میکنند که ما مواجهه اقتصادی با این کشورها نداریم اما کالاهایشان وارد کشور ما میشود و خودشان هم در این بازار نقش داشته و آن را تغذیه میکنند. ارزش این بازار هم این است که در آن گرانتر میفروشند، کنترلی روی آن وجود ندارد، سوابق مالیاتی ایجاد نمیکند و با مجموعهای غیررسمی در آن کار میشود. تحریمکنندگان این بازارها را ایجاد کردند و اجناسی را که در کشورهای خودشان قابل فروش نیست، وارد این چرخه میکنند؛ مثلا دارویی به ایران میرسد که سه ماه از تاریخ مصرفش مانده است. در هموفیلی یکی دو بار شاهد این موضوع بودیم. وقتی هم بررسی میکنیم، میبینیم آنقدر دارو در فرآیند بروکراسی اداری واردات معطل مانده تا به این نقطه رسیده است.» اینها را بگذارید کنار گفتههای مدیرعامل انجمن تالاسمی ایران که اعلام کرده است: «۸۰۰۰بیمار تالاسمی به دلیل تحریمها آسیب دیدند و فوتیهای زیادی هم داشتیم.» آمارهای تلختری هم در رابطه با تاثیر تحریم دارو بر این بیماران وجود دارد، به طوری که سال ۹۷ حدود ۷۰ بیمار تالاسمی فوت شدند، سال۹۸ حدود ۹۰بیمار، سال۹۹ حدود ۱۴۰بیمار و سال گذشته هم ۱۸۰ بیمار فوت شدند. انجمن تالاسمی ایران پیشبینی میکند رقم جانباختگان این بیماری بر اثر تحریمهای دارویی در سال پیشرو ۲۲۰نفر باشد. بیماران اماس هم از دیگر بیمارانی هستند که به واسطه تحریم دارو با چالشهای بسیاری روبهرو بودهاند، از آنجا که فراگیری این بیماری نسبت به بیماران تالاسمی بیشتر است این موضوع نگرانکننده است. چرا که تحریمهای دارویی این بار تاثیرش را بر روی ۹۷هزار بیمار مبتلا به ام.اس میگذارد. نایب رئیس انجمن اماس میگوید: «تحریمها عوارض مستقیمی را در زمینه بیماران اماس داشته است. به عنوان مثال برای مصرف برخی داروها و شروع این داروها یا ادامه آنها در بیماران اماس، نیاز به تستهایی است که باید خارج از کشور انجام شود. متاسفانه تحریمها علیه کشور باعث شد که ما نتوانیم این تستها را انجام دهیم و درصدی از بیماران از این موضوع متضرر شدند. دارویی وجود دارد که برای برخی بیماران مناسب است اما از آنجا که به دلیل تحریمها نمیتوانیم تستش را انجام دهیم، بیمار مجبور است از داروی دیگری استفاده کند.
دیدگاه تان را بنویسید