آرمانگرایی صرف چگونه باعث ریزش انقلابی‌ها می‌شود

سرویس سیاسی فردا: عبدالله گنجی نوشت: برخی انقلابیون از انقلاب اسلامی توقعات آرمانی و غیر عملی داشتند و مدینه فاضله‌ای را در ذهن خود ترسیم کرده بودند که در بستر زمان به تحقق آن نرسیدند؛ بنابراین با نوعی سرخوردگی و ناکارآمدی و احساس بیهودگی و اتهام شعارزدگی مواجه شدند و کم‌کم از انقلاب فاصله گرفتند و مسیر آن را «نشد» توصیف کردند. حضرت امام (ره) نگران این موضوع بودند و بار‌ها به ریزش یاران انقلاب از این منظر هشدار داده و فرموده بودند: «تحلیل این مطلب که جمهوری اسلامی ایران چیزی به دست نیاورده یا ناموفق است، آیا جز به سستی نظام و سلب اعتماد مردم منجر نمی‌شود؟ تأخیر در رسیدن به همه اهداف دلیل نمی‌شود که ما از اصول خود عدول کنیم. همه ما مأمور به ادای تکلیف و وظیفه‌ایم و نه مأمور به نتیجه. اگر همه انبیا و معصومین (ع) در زمان و مکان خود مکلف به نتیجه بودند، هرگز نمی‌بایست از فضای بیشتر از توانایی عمل خود فراتر بروند و سخن بگویند و از اهداف کلی که هرگز در حیات ظاهری آنان جامه عمل نپوشیده است، ذکری به میان آورند در حالی که به لطف خداوند بزرگ ملت ما توانسته است در اکثر زمینه‌هایی که شعار داده است به موفقیت نایل شود. ما شعار سرنگونی رژیم شاه را در عمل نظاره کرده‌ایم، ما شعار آزادگی و استقلال را به عمل خود زینت بخشیده‌ایم. ما شعار «مرگ بر امریکا» را در عمل جوانان پرشور و قهرمان مسلمان در تسخیر لانه فساد و جاسوسی امریکا تماشا کرده‌ایم. ما همه شعارهایمان را با عمل محک زده‌ایم. البته معترفیم که در مسیر عمل موانع زیادی به وجود آمده است که مجبور شده‌ایم روش‌ها و تاکتیک‌ها را عوض کنیم. چرا خودمان و ملت و مسئولان کشورمان را دست‌کم بگیریم و همه عقل و تدبیر امور را در تفکر دیگران خلاصه کنیم» صحیفه امام جلد ۲۱ ص. ۲۸۴)