فردا گزارش می‌دهد؛
چرایی تمرکز افکارعمومی بر وقایع خارجی به جای رخدادهای سیاسی داخلی
کمتر از 8 ماه دیگر تا دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی وجود دارد اما آنچه در این میان برجسته و مشهود است، توجه و تمرکز افکارعمومی به رویدادهای خارجی است، نه رقابت سیاسی پیش رو.
گروه سیاسی فردا: هفته‌های اخیر شاهد تحولات مهمی در عرصه سیاست خارجی و بین الملل بودیم. از تفاهم نانوشته و غیر رسمی بین ایران و آمریکا و سفر وزیر خارجه عربستان به ایران پس از قریب به دو دهه تا شورش واگنرها در روسیه. همه این اتفاقات روی افکارعمومی ایران آثارش مشهود و بارز بود به طوری که علائمش در بازار ارز به طور عینی مشاهده می شد. برخی فعالان سیاسی موضوع توجه و پیگیری ویژه مردم به تحولات بین المللی به طور مشخص معادلات انتخابات آمریکا یا اوضاع داخلی روسیه را مورد نقد قرار دادند و این سئوال را مطرح کردند که چرا با وجود کمتر 8 ماه به زمان انتخابات مجلس، این موضوع جذابیتی چندانی برای افکارعمومی ندارد؟
پاسخ به یک سئوال سیاسی
در همین راستا محمدجواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات دولت روحانی با اشاره به حوادث اخیر در عرصه بین الملل در توئیتی نوشت: «جای تامل دارد که چرا انتخابات در آمریکا یا شبه کودتا در روسیه از بسیاری از رخدادهای سیاسی کشور مورد توجه رسانه ها و دنبال کنندگان اخبار قرار می گیرد!»
البته محمد آذر جهرمی تنها فعال سیاسی نبود که به این موضوع توجه کرد، بلکه از طیف های مختلف سیاسی روی این مسئله تحلیلی داشتند. تحلیل سیدحسین نقوی حسینی فعال سیاسی اصولگرا این بود که وقتی سال ها در کشور بر این طبل کوبیده شد که اگر سیاست خارجی درست شود اوضاع اقتصادی نیز درست می شود، طبیعتا مردم خیلی امیدوار به نتیجه بخشی اقدامات داخلی برای سامان بخشی به وضعیت اقتصادی نمی مانند و بیشتر منتظر تحولات بیرونی می شوند.
این واقعیتی است که بر کسی پوشیده نیست، در یک دهه اخیر شاهد بودیم دولتمردان با مدیریت اخبار تلاش کرده اند قیمت ارز و کالاها را کنترل و مدیریت کنند، در چنین فضایی مردم هم طبعا روی تحولات حوزه سیاست خارجی تمرکز دارند مثلا اینکه مناسبات بین ایران با امارات و عربستان چه می شود؟ یا در آمریکا و روسیه چه اتفاقی می افتد؟
نتیجه غفلت سیاستمداران از یک واقعیت مهم
این دقیقا اتفاقی است که همواره رهبر معظم انقلاب درباره آن هشدار و تذکر دادند و فرمودند «ماهیت مشکلات ما اقتصادی است که راه حل آن را باید در داخل جستجو کرد» اما دولتمردان با موضوع این طور برخورد نمی کنند. آنها به نوعی عمل می کنند که گویا مشکل ما سیاسی و منشأ آن هم خارجی است.
البته سیاستمداران کشور نیز از این نقد بی نصیب نیستند چون آنها نیز مردم را به آن سمت می برند که بیشتر به تحولات حوزه سیاست خارجی و بین الملل توجه کنند به این شکل که تحولات خارجی را دست مایه ای برای رقابت های داخلی قرار می دهند تا رقبای خود انتقام گیری کنند. مصداق بارزش شورش واگنرها بود اصلاح طلبان و رسانه های داخلی منتقد دولت خیلی از این اتفاق خوشحال بودند، در این حد بود که گویی شورشی علیه دولت سیزدهم رخ داده است. وقتی فعالان و جناح های سیاسی این طور از تحولات سیاست خارجی در رقابت های داخلی علیه یکدیگر استفاده می کنند مردم هم می گویند «راه حل مشکلات که دست اینها نیست پس ببینیم در خارج کشور چه اتفاقی می افتد».
دیدگاه تان را بنویسید