«فردا» گزارش میدهد:
شبهمناظرههایی برای اهدافی از پیش تعیینشده
وقتی نظارت کافی بر مناظرههای رسانههای اینترنتی وجود ندارد، سخنان بیسند به جای واقعیت به مخاطب عرضه میشود.
گروه سیاست سایت فردا: این روزها شاهد تنوع مناظرهها در برنامههای تلویزیونی هستیم؛ مناظرههایی که عمدتا جنجالیاند و موضوعات مختلف اعم از سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را شامل میشوند. دو نگاه نسبت به چنین مناظرههایی وجود دارد؛ برخی باور دارند که مناظرهها با نظارت عمدتا پایین مصداق دوموکراسی رسانهای است و حتی باعث آگاهی عمومی میشود و برخی هم در مقابل باور دارند چنین مناظرههایی باتوجه به سلیقه رسانه برگزارکنده پیش میروند؛ یعنی برای مثال اگر رسانهای که باور به اقتصاد لیبرال دارد، یک کارشناس قوی اقتصادی با نگاه راست را دعوت میکند و در مقابل کارشناسی ضعیف با نگاه اقتصاد دولتمحور را به برنامه میآورد. منتقدان چنین مناظرههایی البته نبود نظارت کافی بر محتوای برنامهها را هم مطرح میکنند. البته این گزاره به معنای سانسور نیست بلکه سخن آن است که وقتی نظارت کافی بر چنین مناظرههایی وجود ندارد، سخنان بیسند به جای واقعیت به مخاطب عرضه میشود. مثلا در برنامهای حائری شیرازی و ذوعلم به گفتوگو میپردازند و شهابالدین حائری شیرازی با لحنی حق به جانب درباره رهبر انقلاب هرآنچه میخواهد میگوید. سخنان او ایجاد شبهه میکند و البته شبهاتش هم بیپاسخ میماند یا همین حائری با مهدی نصیری روبهروی هم مینشیند و هر دو به صورت یکطرفه مسائلی را مطرح میکنند که جای بحثهای بسیار دارد.
نمونه آخرش هم مناظره بین بیژن عبدالکریمی و مهدی جمشیدی با موضوع حجاب است. در همین مناظره مشاهده میکنیم که عبدالکریمی با ژست اینکه موافق اصل حجاب هستم اما اقتضای حکومتداری، سکولاریسم را ایجاب میکند مفاهیمی را مطرح میکند که فردی قوی را میطلبد تا پاسخ او را بدهد اما میبینیم که فردی به نام جمشیدی که اسم و رسم زیادی هم ندارد، نماینده جریان حزباللهی معرفی میشود که نمیتواند پاسخ مستدل و کافی به عبدالکریمی بدهد.
با این اوصاف مشخص است که جهتگیری رسانه وزن مهمانها را برای رسیدن به مطلوب آن رسانه تعیین میکند، نه یک مناظره واقعی که رسم عدالت مناظرهای اقتضا میکند مهمانها هم سطح یکدیگر باشند تا دیالوگ شکل بگیرد نه مونولوگی با ظاهر دیالوگ!
البته لازم به ذکر است که در خلأ چنین مناظرههایی در رسانه ملی است که رسانههای اینترنتی به سمت برگزاری چنین مناظرههایی رفتهاند و شاید بهتر آن است که رسانه ملی بانی برگزاری گفتوگوهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی باشد تا هم نظارت بر چنین مناظرههایی وجود داشته باشد و هم جهتگیریهای رسانهای باعث نتایج غیرعلمی نشود.
دیدگاه تان را بنویسید