کیهان: آقای روحانی! ژست طلبکاری به شما نمی‌آید

حسن روحانی رئیس‌جمهور سابق در دیدار با جمعی از فرهنگیان عنوان داشته: برای همه مردم از جمله نوجوانان و جوانان اگر آینده روشن و قابل اعتماد نباشد، زندگی بسیار دشوار و سخت خواهد شد. آن‌ها می‌خواهند بدانند اگر درس خواندند، آیا حداقل زندگی را می‌توانند تامین کنند؟ خصوصا که شرایط خودشان را حداقل با زندگی مردم در کشورهای همسایه مقایسه می‌کنند.

بیان چنین سخنی از زبان فردی همچون روحانی جای سؤال و تعجب دارد. احتمالا آقای روحانی، شرایطی که در دوران ریاست جمهوریش بر کشور تحمیل کرد و کارنامه پر از اشتباه خود که در بدترین شرایط کشور را به دولت جدید تحویل داد فراموش کرده یا عمدا نمی‌خواهد به یاد آورد. وی احتمالا با سیاست فرار به جلو سعی در فراموش‌سازی عملکرد هشت ساله خود داشته و دارد.

رئیس‌جمهور سابق همچنین عنوان داشته است: عده‌ای درون نظام، طبق برنامه‌ریزی ناقص خود تلاش می‌کنند کشور را فقط طبق نظر خودشان اداره کنند. اما ما نمی‌توانیم جدا از دنیا زندگی کنیم و بگوییم دور خودمان دیوار می‌کشیم. مگر با ممنوع کردن ویدئو، دین جوانان مصون ماند؟ آیا ممنوع کردن ماهواره و جمع‌آوری آن‌ها از پشت‌بام خانه‌ها جواب داد؟ آیا درباره فضای مجازی این روش‌ها نتیجه می‌دهد؟ باید با دنیا زندگی کنیم و دین و ایمان ما هم حفظ شود. افراد فراوان ایرانی و غیرایرانی در خارج از کشور و در غرب هستند که ایمان آن‌ها از ایمان برخی افراد داخل کشور هم بیشتر است. آن‌ها در جامعه‌ای زندگی می‌کنند که آزادی کامل دارند اما هم نماز می‌خوانند و هم روزه‌ می‌گیرند. پس راهش این نیست که برخی می‌روند.

یکی از روش‌های متداول بین جریان کارگزارانی و مدعیان اصلاحات، اتهام زدن به جریان مقابل بوده و هست. همین دسته از افراد در سال 84 و در سال 96 اتهام کذب دیوار کشیدن در خیابان‌ها را به جریان مقابل خود وارد می‌ساختند و جالب‌تر اینکه نقش این دسته از افراد در برخی از اقدامات غلط در دهه 60 و 70 بیش از هر جریان و جناح دیگری بوده است. تصفیه‌های سالیان ابتدائی انقلاب و دهه شصت بیش از هر فرد دیگری بوده، آقای روحانی احتمالا نطق خود درباره انحلال تیپ نوهد ارتش را در سالیان ابتدای انقلاب فراموش کرده است.

 روحانی در بخش دیگری از سخنانش ابراز داشته: الان می‌گویند تاثیر انتخابات چیست و چه فرقی می‌کند چه دولت یا مجلسی سر کار باشد؟ اما اگر مجلس یازدهم نبود و مجلس دیگری وجود داشت قانونی اقدام راهبردی را در ۹۹.۹.۱۱ تصویب نمی‌کرد. با این قانون دست همه را بستند تا برجام حل نشود. طبق این قانون برجام در صورتی قابل اجراست که همه تحریم‌های هسته‌ای و غیرهسته‌ای برداشته شود. معلوم بود که تحریم‌های غیرهسته‌ای با برجام برداشته نمی‌شود. من آن زمان هم اعلام کردم که این مصوبه مجلس خلاف قانون اساسی است. متأسفانه شورای نگهبان به نامه من توجه نکرد و مصوبه تأیید شد. پس اینکه چه مجلس و دولتی بر سر کار باشد، بسیار تاثیرگذار است.

روحانی در موضوع برجام و مذاکرات هسته‌ای روش بسیار زیرکانه و در عین حال غیر‌مسئولانه‌ای را در پیش گرفته است. وی و تیم مذاکرات دولت وی در ابتدا اختیارات فراوانی را طلب می‌کند و توافقی را با هر ترتیبی منعقد کرده و در آن زمان صراحتا دستاورد خود را فتح‌الفتوح می‌نامد و تمام مسئولیت مذاکرات را بر عهده خود عنوان می‌کند، سپس هنگام آشکار شدن توافق، از زیر بار مسئولیت شانه خالی کرده و هنگامی که به دلیل خوش‌خیالی و نابلدی، توافقی که به قیمت نابودی توان هسته‌ای کشور و عقب‌گردی در مسیر توسعه کشور بود از سوی آمریکا نقض می‌شود، تقصیر را به گردن هر فرد و نهاد دیگری از جمله مجلس یازدهم که با قانون خود از تضییع بیشتر حقوق ملت جلوگیری کرده و به دوسال خوش‌خیالی واهی روحانی به سازوکار مسخره اروپایی‌ها و اینستکس پایان می‌دهد می‌اندازد.

او احتمالا سخنان خود در روز انعقاد برجام و در جمع خانواده شهدای هسته‌ای را فراموش کرده است. روحانی در مراسمی که به منظور انعقاد برجام در تیرماه 94 در سالن اجلاس سران و در جمع خانواده برخی از شهدای هسته‌ای صورت گرفت صراحتا اعلام کرد همه تحریم‌ها در دی ۹۴ بالمره لغو می‌شود و نه تعلیق.

وی درحالی عنوان داشته «معلوم بود که تحریم‌های غیرهسته‌ای با برجام برداشته نمی‌شود» که خود در مراسمی که به منظور انعقاد برجام در تیرماه 94 در سالن اجلاس سران و در جمع خانواده برخی از شهدای هسته‌ای صورت گرفت صراحتا از لغو کل تحریم‌ها در دی ماه 94 صحبت کرده بود.

وی احتمالا انتظار داشت مجلس یازدهم مثل مجلس دهم مجیزگوی عملکرد درخشان وی در موضوع مذاکرات هسته‌ای و برجام باشد و درباره تحریم‌های چند برابری دوران هشت ساله ریاست جمهوری وی بررسی و اقدامی نکند.

کیهان