باغهای پیروزی یا باغهای جنگ، راهکار آمریکایی مقاومت در دوران جنگ جهانی بود. این باغها که به کشت محصولات غذایی نظیر میوه، سبزیجات و غلات در خانه های شخصی و پارک های عمومی اختصاص یافته بودند با هدف رفع نیازهای جامعه در دوران قحطی و کمبود منابع غذایی در کشورهای آمریکا، کانادا، انگلستان، آلمان و اتریش ترویج شدند.
با آغاز جنگ جهانی اول و جیرهبندی مواد غذایی، ودرو ویلسون، رئیس جمهور وقت آمریکا به همراه همسرش، تعدادی گوسفند در چمنزار کاخ سفید رها نمودند تا علاوه تغذیه گوسفندان، خاک چمنزار را نیز جهت کشاورزی حاصلخیز نمایند. همچنین در مارس 1917، چارلز لاتروپ پک، کمیته ملی باغ جنگ ایالات متحده را تأسیس نمود و کمپین «باغ جنگ» را سازماندهی کرد. این کمپین که مردم را تشویق به زراعت در خانههای شخصی و پارکها میکرد تا پایان جنگ موجب ایجاد بیش از ۵ میلیون باغ و تولید ۱.۲ بیلیون دلار محصولات کشاورزی در ایالات متحده گردید.
در دوران جنگ جهانی دوم و کمبود دوباره مواد غذایی، فرانکلین روزولت و همسرش، الینور روزولت، اقدام به احداث «باغ پیروزی» در محوطه کاخ سفید نمودند. ایالات متحده از پوسترهای متعدد با نمادهای میهنپرستانه جهت تشویق مردم به ایجاد «باغهای پیروزی» بهره جست.
جنبش «باغ پیروزی» که به منظور غلبه بر بحران قحطی مواد غذایی آغاز شده بود سبب شد میلیونها آمریکایی، دست به احداث چنین باغهایی بزنند. تأثیر مستقیم تبلیغات به حدی بود که در آن سالها ۴۰ درصد از مواد غذایی مورد نیاز خانوارهای آمریکایی، در باغچه منازل شخصی، پارکهای عمومی یا پشت بام آپارتمانها تولید میشد.
در همین دوران، کمپینهای مشابهی در سایر کشورهای درگیر جنگ شکل گرفت که در کانادا «یک باغ سبزیجات برای هر خانه»، در انگلستان «کاشت برای پیروزی»، در استرالیا «برای پیروزی بکارید» نام گرفتند. احداث این باغها علاوه بر اینکه از بروز قحطی جلوگیری میکرد سبب کاهش بهای مواد غذایی در بازار و در نتیجه کاهش هزینههای ارتش برای تأمین خوراک سربازان میشد.
دیدگاه تان را بنویسید