خبرگزاری ایرنا: «پرویز ملک زاده» باغبان نابغه همدانی با ابتکارات شگفت انگیز خود در «باغ جادو» توجه رسانه ها را به خود جلب کرده و سالیان متمادی، در راه ادای دین به طبیعت و تحقیق و پژوهش بر روی گیاهان موی سپید کرده است. برای مصاحبه با این باغبان خوش ذوق که رسانه ها از او با عناوینی چون نابغه باغبانی، آقای محصولات ارگانیک و کیمیاگر همدانی یاد کردهاند از سربالایی ها و شیب تند دامنه های سنگلاخی الوند گذشتیم تا به باغی رسیدیم که در سر درب آن این عبارت تامل برانگیز خودنمایی می کرد «این باغ چند صباحی امانت ملک است» گویی این عبارت از فکر و ایده های ژرف و عمیقی حکایت می کرد که در پس چرایی احداث این باغ نهفته است. ملک زاده که با رویی گشاده و آرامشی درونی که از معاشرت با گیاهان نشات میگرفت صحبت هایش را آغاز کرد، بیشتر حرفهای خود را در قالب شعر و عبارات طنز و نکته های نغز ادبی بیان میکرد. او که از دوران کودکی خود خاطره های عشق به طبیعت را پر رنگ تر از هر خاطره دیگری به یاد می آورد از تلاشهایش برای تحقق رویاهای بزرگش گفت. از زمانی که توان خرید یک قطعه زمین را نداشته و موز، آناناس، کیوی، فلفل سیاه هندی و پرتقال را
در کنار درختان سردسیری در یک فضای 70 متری حیاط و پشت بام و راه پله خانه اش به بار نشانده است تا زمانی که این اقدام شگفت انگیز او بارها و بارها از سیمای جمهوری اسلامی و در برنامه های متعدد به نمایش گذاشته شده و مسئولان را بر آن داشته که زمینی را به قیمت کارشناسی و در ازای فروش خانه اش به او واگذار کنند. وقتی از حال و هوای آن روزهایش برای دستیابی به این قطعه زمین که در دامنه سنگلاخی الوند به او داده شده بود سخن می گفت، می شد برق اشتیاق را در چشمانش دید و تصور کرد که چگونه فرهاد وار تیشه بر صخرههای سخت می زده تا به گفته خودش راهی برای تحقق رویاها و اجرای ایده هایش بیابد و ناممکن ها را برای نسل های آینده، ممکن سازد. این باغبان خستگی ناپذیر همدانی چنان مراحل آماده سازی این زمین صخره ای را ساده و سهل بیان می کرد که گویی معجزه عشق، چشمان او را بر روی سختیهای انفجار کوه، هموار سازی زمین، تامین 2 هزار و 500 کامیون سنگ و 2 هزار و 400 کامیون خاک مناسب کشاورزی و احداث استخر و تامین آب با تانکر، بسته است. حالا با گذر زمان و تحمل مشقت های بسیار، 45 سال تحقیق این باغبان و پژوهشگر خستگی ناپذیر به ثمر نشسته و هم اینک به
باغی سبز و اعجاب انگیز با بیش از 50 نوع از بهترین گونه های درختان میوه و گل های وحشی مناطق گرم سیری و سرد سیری ایران تبدیل شده است. حالا باغ یک و نیم هکتاری اعجاب انگیز ملک زاده با رویش گونه های اصلاح شده درختان میوه همچون گونه کمیاب گلابی سیاه، انواع سیب درختی، آلوی زرد و قرمز، قطره طلا و زرد آلو، انواع آلبالو و گیلاس، انواع هلو و شلیل و انگور و حتی گونه های ناسازگار با اقلیم همدان همچون عناب، سماق، انار و انجیر، همراه با گونه های متنوع گردو، بادام و سنجد حدود چند سالی است به بار می نشیند و سالانه حدود سه تن محصول دارد.
اما ویژگی های منحصر به فرد این باغ همچون پرورش درخت آلوی قطره طلا که همسطح خاک در کنار بوته توت فرنگی به بار نشسته یا درخت سیب که سه نوع سیب متفاوت با رنگ ها و طعم های مختلف دارد یا درخت خوشه ای آلو که همچون خوشه های خرما است و یا انواع درختان پایه کوتاه که با ارتفاع 10 سانتی از سطح خاک به بار نشسته اند هر بیننده ای را از اعجاز خداوندی و اراده انسان های سخت کوش برای به عمل درآوردن توان بالقوه طبیعت، به حیرت وا می دارد. با این حال اگر از نبوغ و سخت کوشی این مرد باتجربه بگذریم از دل بزرگ و دریایی اش نمی توان گذشت چرا که در تمامی این سال ها که باغ خود را به ثمر رسانده و وفور نعمات الهی را شاهد بوده لحظه ای از یاد محرومان و فقرای شهرش غافل نشده است و به گفته خودش تنها انگیزه اش برای ادامه کار، ادای دین به وطن و آبادانی آن بوده است. بزرگ منشی این باغبان زحمتکش و بی ادعا تا حدی است که سالانه 2.5 تن از میوه های باغ را برای شادی روح پدرش که عشق به طبیعت را در قلب او سبزینه کرده در بین نیازمندان شهر تقسیم می کند تا خانواده های کم درآمد و افراد محروم نقاط حاشیه نشین شهر نیز از خوان نعمت این باغ بهره مند شوند و به
گفته خودش تلاش می کند همدان را که خود شهر 'اطلسی ها' می خواند در جهان پرآوازه کند و به همدانا مشهور سازد. فعالیت های ملک زاده در عرصه طبیعت و انس با گل و گیاه تنها به باغبانی خلاصه نمی شود ، او که به دوستدار واقعی محیط زیست در بین همشهریان خود شهره است به لحاظ این دلبستگی ها و توجه و وسواس برای حفظ محیط زیست، بارها مورد تقدیر قرار گرفته و نشان ملی دریافت کرده است. ملک زاده 16 سال درس «زنگ سبز» را در مدارس متوسطه استان همدان تدریس کرده و تاکنون یک هزار و 320 مقاله علمی را به رشته تحریر درآورده است و مطالب علمی فراوانی از او در خصوص گل و گیاه و ارزش معنوی زراعت باغ و توسعه فضای سبز، در مجلات و نشریات علمی و محلی به چاپ رسیده است. این محقق علوم باغی و گیاهی همدان که میوه و محصول کم نظیر باغ خود را ثمره استفاده نکردن از سم و کود شیمیایی می داند در توصیف اقداماتی که به تازگی به انجام رسانده است گفت: با پیوند سیب زمینی به گوجه فرنگی، محصولی به ثمر رسیده است که در زیر خاک سیب زمینی و روی خاک گوجه فرنگی می روید. ملک زاده که پیوند هندوانه به خار بیابان، تولید زردآلوی بدون هسته و سیب بدون دانه را در کارنامه خود
دارد میگوید: «مهمترین دستاورد من که 30 سال پیش مورد توجه رسانه ها قرار گرفت کشت گونه ای از انگور بود که در طول سال 12 بار انگور می داد.» خشک شدن درختان بر اثر بی آبی تنها چیزی بود که می توانست این باغبان سختکوش را وادار کند که لب به شکوه بگشاید.«به سختی آب مورد نیاز برای آبیاری این باغ را فراهم می کنم و در تابستان با وجود اینکه با تانکر بزرگ آب را از منابع غیر قابل آشامیدن شهری به دل کوه می آورم، بازهم نهال و برخی درخت های جوان باغ از بی آبی می سوزند.» ملک زاده با سختی و مرارت و با صرف هزینه بسیار استخرهای کوچکی برای ذخیره سازی آب احداث کرده که از آنها علاوه بر آبیاری برای پرورش ماهی نیز بهره می گیرد. این باغبان باتجربه که خستگی برایش بی مفهوم است روزانه 14 ساعت مشغول رسیدگی به درختان و گیاهان باغش است. ملک زاده در پاسخ به این سوال که چگونه با وجود گذر سالیان دراز همچنان با انگیزه به تحقیقات خود ادامه می دهد با تبسمی توام با تفکر میگوید: «این دنیا جای خواب نیست، برای خوابیدن در دیار باقی زمان زیادی داریم. اگر کسی یک کپسول اکسیژن برای یک ساعت در اختیار داشته باشد و با آن به زیر دریا برود در آن فرصت یک
ساعته در زیر دریاچه کاری انجام می دهد؟ آیا تفریح و بازی می کند یا به دنبال مرواریدی می گردد که با خود بیرون آورد؟ دنیا هم همین است باید مروارید خود را در این فرصت اندک بیابی.»
دیدگاه تان را بنویسید